پرتابه ای سه بعدی آویزانت
سوپر تر از منی
من شده ام...نگاه...!
پیروز شده بودم ...
مثل نو زاده ای از پوست بیرون زده.
پرتاب به هوا خوب حسی بود
دورم را گرفته بودند مردانی
پایین
فقط دندان های بیرون زده و چروک کنارچشم شان
بالا
نور چشمم را می زد فقط بغل آسمان دیده می شد
رها... انگار پروازم می دادند .
حسرت رو به چشمشون می دیدم شاید خیلی دوست داشتند جای من باشند
کدامین خانه ام آغوش دارد
...
فرق چه دارد خانه ام کجا باشد
جسمم کدامین باشد
کجا از خانه ام آغوش می گیرم
تکرارم می شوی
به کدامین درد حملم می کنی
از نطفه ی حرام
